Mijn reis in het moederschap begon al drie jaar voordat ik moeder werd…
Door mijn werkervaring had ik al heel wat kennis en persoonlijke ontwikkeling in mijn rugzak. Toch kwam ik mezelf in 2015 tegen. Ik zat bij een opleiding systemisch werken waar ik geconfronteerd werd met onverwerkt verdriet van de scheiding van mijn ouders. Ik voelde dat ik hulp nodig had. Ook wetende dat ik mijn toekomstige kinderen niet wil belasten met mijn onverwerkte ‘shit’.
Het leven ging door en ik ook. Een patroon met overtuigingen, weet ik nu, dat ik heel goed ken om te kunnen ‘overleven’. Altijd bezig met zorgen voor anderen, mijn werk goed doen en niet stilstaan bij mijn eigen emoties. Ook was ik het type “ik doe het zelf wel”. Een jaar later begon ik met mijn praktijk voor kindercoaching. Hier kwam ik weer mezelf tegen. Ik vroeg me af: Wie ben ik nou, wat wil ik nou en wat heb ik te bieden? Ik wist het niet meer en langzaam raakte ik mezelf kwijt. Mijn vrolijke en gezellige ik maakte plaats voor een meer teruggetrokken vrouw. Onzekerheid kwam om de hoek kijken. En ik wist, nu is het tijd voor verandering. Terug naar de kern in verbinding met mezelf.
Samen met een coach onderzocht ik mijn verhaal (2017). Ik ontdekte mijn patronen en blokkades en leerde weer om met mezelf te verbinden zodat ik meer en meer op mijn intuïtie ging vertrouwen. Blokkades in mijn familiesysteem werden liefdevol geheeld zodat ik kon loslaten. Er vielen laagjes van me af, als een ui die steeds verder werd afgepeld. Er kwam rust nu ik mezelf als prioriteit ging zien. Ook leerde ik dat ikzelf verantwoordelijk ben voor hoe ik me voel en leef. Door liefdevoller voor mezelf te zijn kon ik meer en meer verbinden met mijn gevoel. Het einde van deze reis in persoonlijke ontwikkeling had een bijzonder mooi cadeau. Ik was zwanger!
Al voordat ik het wist, voelde ik dat het zo was. Ook zag ik overal signalen. Met verwondering ging ik deze nieuwe periode in, mijn reis in het moederschap. Ik voelde me sterk verbonden met de baby in mijn buik. Leerde over bewust zwanger zijn en de invloed van de eerste 1000 dagen die de blauwdruk van je leven vormde. De overgang van vrouw naar moeder worden, matrecentie, vond ik ‘groots’. Ik nam de tijd om deze transformatie te doorgaan en zocht hier mijn weg in.
Wat ik leerde van moeder worden is dat het niet gaat over hoeveel opvoedboeken, cursussen, tijdschriften of blogs je leest. Het gaat om verbinden met jezelf en je eigen verhaal kennen. Jij bent de basis voor verbindend moederschap. Door de verbinding met jezelf te versterken kun je ook meer verbinden met je kind(eren). Dan weet jij vanuit jouw moedergevoel wat goed is voor jouw kind(eren) en jezelf. Zo kan jij voorleven aan je kinderen en kunnen zij leren van wat je doet. Angst maakt plaats voor vertrouwen zodat jij je kinderen vrij kan laten en liefdevol kan begrenzen. Je hoeft je kind(eren) niet OP te voeden, ze zijn al precies goed zoals ze zijn. Jij hoeft er alleen maar te zijn.